پژوهش صورت گرفته توسط محققان فنلاندی نشان می‌دهد، گوش دادن به موسیقی کلاسیک فعالیت ژن‌های مرتبط با ترشح نوعی انتقال‌دهنده‌های عصبی موسوم به سروتونین را افزایش داده و همچنین ژن‌های دخیل بر زوال عصبی را خاموش می‌کند.

گوش دادن به موسیقی دارای عملکرد پیچیده شناختی بر مغز انسان بوده و تغییرات فیزیولوژیکی و عصبی را در پی دارد.

محققان دانشگاه هلسینکی در یک پژوهش جدید، تأثیر گوش دادن به موسیقی کلاسیک را بر پروفایل‌های بیان ژن در دو گروه شرکت‌کنندگان آشنا و ناآشنا با موسیقی مورد بررسی قرار دادند.

شرکت‌کنندگان در این پژوهش بمدت ۲۰ دقیقه به کنسرت ویولون موتسارت گوش دادند؛ نتایج بدست آمده نشان داد که گوش دادن به موسیقی، فعالیت ژن‌های مرتبط با ترشح و انتقال سروتونین، عملکرد سیناپسی، یادگیری و حافظه را افزایش می‌دهد.

یکی از اصلی‌ترین ژن‌های فعال موسوم به SNCA، ژن شناخته شده برای بیماری پارکینسون است که در قوی‌ترین منطقه مغزی برای استعداد موسیقی قرار گرفته است. این ژن در یادگیری آواز در پرندگان نیز نقش دارد؛ روشن شدن چندین ژن مسئول یادگیری آواز در پرنده‌های آوازخوان نشانگر نوعی پیش‌زمینه مشترک تکاملی درک صدا بین پرنده‌های آوازخوان و انسان‌ها است.

در مقابل گوش دادن به موسیقی، ژن‌های مرتبط با زوال عصبی را خاموش می‌کند؛ این امر نشانگر تأثیر محافظتی موسیقی بر اعصاب است.

به گفته محققان، این تأثیر تنها در افراد آشنا به موسیقی مشاهده شد که نشانگر اهمیت آشنایی و تجربه موسیقی برای بهره‌گیری از تاثیرات آن است.

نتایج این پژوهش در مجله “PeerJ” منتشر شده است.